Dzisiejszą formę grabiński zameczek uzyskał po odbudowie w połowie XIX wieku. Wśród obiektów wartych zobaczenia są piwnice dawnego zamku ze sklepieniami kolebkowymi od strony zachodniej, kaplica pw. Św. Trójcy urządzona po ostatniej odbudowie w dawnej izbie czeladnej oraz znajdująca się przy południowo - zachodnim narożniku budynku mieszkalnego ceglana brama z kamiennym herbem Gdańska (wieś i zamek od połowy XV w. do początków XIX w. była własnością Gdańska). Fosy od strony północnej i północno - wschodniej wypełnione są wodą. Po lewej stronie od bramy wjazdowej na teren zamku można obejrzeć ceglane ściany wyschniętej fosy południowej i południowo - wschodniej, a także fundamenty murów i baszt. Między korytem Motławy, a kanałem Kłodawy znajduje się 4-hektarowy park. Wejście przy bramie z herbem Gdańska i dalej kładką przez kanał Kłodawy. Znajdują się tam kilkusetletnie okazy dębów. Po raz pierwszy wieś została wymieniona w dokumencie księcia Mściwoja II 28 sierpnia 1273 r. jako "Grabino". Po zagarnięciu Pomorza Gdańskiego przez Krzyżaków urosła do rangi ważnego gospodarczo ośrodka administracyjnego, rządzonego przez wójtów. Ich siedzibą był już w XIV w. dwór obronny, otoczony wałem i palisadą oraz fosą. Dzięki doskonałym warunkom glebowym majątek stał się wkrótce jedną z głównych baz hodowlanych w państwie krzyżackim. W 1404 r. np. znajdowało się w niej 2200 owiec, 120 sztuk bydła, 480 świń, a nadto stadnina licząca 300 koni. W 1406r. Zakon wybudował nowy murowany zamek w stylu gotyckim. Jednocześnie nad Motławą wybudowano akwedukt z wodami skierowanej tutaj rzeki Kłodawy, którymi zasilono fosę zamkową oraz młyn. W 1459 r. Gdańszczanie zamek zburzyli na polecenie Gdańskiej Rady Miejskiej. Krzyżacy w odwecie zrabowali majątek, a służbę wymordowali. Kilkadziesiąt lat później spustoszoną posiadłość przejął jako dzierżawę patrycjusz gdański Eberhard Ferber i odbudował forteczkę. Podczas potopu Szwedzi organizowali stąd łupieżcze wyprawy na Gdańsk. W styczniu 1657 r., gdy zamarzły wody w fosie zamkowej, ruszył na Grabiny oddział gdański w sile 1600 ludzi. Po zażartej walce zdobyto warownię. W późniejszych czasach wojenne uciążliwości nie omijały majątku grabińskiego, ale kończyło się na kwaterunkach i rekwizycjach. 28 listopada 1928 roku Senat Wolnego Miasta Gdańsk ustanowił herb miejscowości, przedstawiający zamek z dwiema wieżami, między którymi umieszczono tarczę z herbem wielkich mistrzów krzyżackich. Po wojnie zabudowania, które zostały z zamku popadały w coraz większą ruinę.